Τι προκαλεί τον μυοσκελετικό πόνο

“Ως πόνος” ορίζεται η δυσάρεστη αισθητηριακή και συναισθηματική εμπειρία που σχετίζεται με εγκατεστημένη ή επαπειλούμενη ιστική βλάβη, ή περιγράφεται σε σχέση με μια τέτοια βλάβη» είναι η αυστηρά επιστημονική έκφραση που χρησιμοποιείται από την Διεθνή Ένωση για την Μελέτη του Πόνου (IASP).

Όμως, για κάθε ξεχωριστό άτομο, πόνος δεν είναι παρά ένα δυσάρεστο οδυνηρό αίσθημα το οποίο ερμηνεύεται διαφορετικά από το καθένα μας ανάλογα με τα βιώματα του και τις αντοχές του.

Οι συνηθέστερες παθήσεις που ταλαιπωρούν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού παγκοσμίως είναι:

Το αυχενικό σύνδρομο δεν αποτελεί πάθηση, όπως επικρατεί σήμερα, αλλά περιγράφει μια σειρά από συμπτώματα στην περιοχή του αυχένα αλλά και στην εν γένει γύρω περιοχή (ώμοι, ωμοπλάτες, άνω κορμός), που προκαλούνται από παθήσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, και μπορεί να περιλαμβάνουν πόνους στον αυχένα, δυσκαμψία, αντανακλώμενους πόνους, νευραλγίες, πονοκεφάλους και ζάλη, πόνο στον ώμο, στον βραχίονα ή/ και στο χέρι, περιορισμένη κινητικότητα της αυχενικής μοίρας, αδυναμία, μουδιάσματα, μειωμένα αντανακλαστικά στα άνω άκρα.

Οσφυαλγία είναι ο πόνος που εντοπίζεται στη μέση, δηλ. στην περιοχή μεταξύ των κάτω ορίων του θωρακικού κλωβού και των γλουτιαίων πτυχών, και μπορεί να αντανακλάται στους μηρούς.

Ισχιαλγία, είναι η  επέκταση του πόνου κατά μήκος του μηρού και της κνήμης φθάνοντας σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι τα δάκτυλα του ποδιού.

Η Δυσμηνόρροια αποτελεί ένα συνονθύλευμα συμπτωμάτων με κύριο χαρακτηριστικό τον πόνο κατά τις μέρες της «περιόδου». Κλινικά μπορεί να γίνει διαχωρισμός σε πρωτογενή και δευτερογενή Δυσμηνόρροια. Εκτός από τον πόνο χαμηλά στην κοιλιά, μπορεί να εμφανίζεται ναυτία, πονοκέφαλος, τάση προς έμετο, οσφυαλγία και αίσθημα αδιαθεσίας. Όλα αυτά πάντα ξεκινούν πριν την έναρξη της εμμηνορρυσίας και κορυφώνονται τις 3 πρώτες μέρες.

Ποια ειναι τα ειδη του πονου

Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς – μικρής διάρκειας- ή χρόνιος, που διαρκεί περισσότερο- ακόμα και ισοβίως.

O οξύς πόνος είναι πόνος μικρής διάρκειας και συνήθως έχει εύκολα διευκρινίσιμη αιτία. Ο τύπος αυτός άλγεινού αισθήματος γενικά δημιουργείται εξωεγκεφαλικά (στο περιφερικό νευρικό σύστημα), αλλά η αντίληψη και επεξεργασία του γίνεται από τον εγκέφαλο (το κεντρικό νευρικό σύστημα). Στην ουσία ο οξύς πόνος λειτουργεί σαν σήμα κινδύνου για βλάβη που επαπειλείται ή έχει ήδη συμβεί: είναι η φυσιολογική αντίδραση σε επιβλαβές ή επικίνδυνο ερέθισμα. Το ερέθισμα αυτό μπορεί να είναι μηχανικό (όπως μετά από ένα οστικό κάταγμα), θερμικό (όπως μετά από ένα έγκαυμα), ή χημικό (όπως εκείνα που οφείλονται σε φλεγμονώδη αντίδραση του οργανισμού κατά την διάρκεια οξείας νόσου – παράδειγμα είναι οι μυαλγίες κατά την διάρκεια μιας ίωσης ή οι αρθραλγίες σε αρθριτικό σύνδρομο) Ο οξύς πόνος ειδικά όταν αυτός προέρχεται από το μυοσκελετικό σύστημα όπως θλάσεις και κακώσεις μυών, ψύξη, lumbago, ισχιαλγίες-οσφυαλγίες ,διαστρέμματα, επώδυνη κλιμακτήριο και δυσμηνόρροια μπορούν να ανακουφιστούν με την μέθοδο του Ηλεκτροβελονισμού σε ποσοστό 80-95%. Τα αποτελέσματα είναι άμεσα από την πρώτη κιόλας συνεδρία όπου  το αίσθημα του πόνου μπορεί να μειωθεί από 60% έως και 90%.

Ο χρόνιος πόνος συχνά είναι ανεξάρτητος από την αρχική του αιτία. Το αίτιο του άλγους μπορεί να μην υφίσταται πλέον αλλά τα υπερδιεγερμένα νεύρα εξακολουθούν να αναφέρουν άλγος στον εγκέφαλο. Σε άλλες περιπτώσεις η αιτία του άλγους μπορεί να συνεχίζει να υπάρχει και να μην είναι δυνατό να θεραπευθεί ή αφαιρεθεί επειδή σχετίζεται με εμμένουσα ή ανίατη νόσο.

Κατ’ αυτό τον τρόπο ο πόνος διαρκεί περισσότερο από τον χρόνο που απαιτείται για την επούλωση μιας κάκωσης ή για την βελτίωση μιας τρέχουσας νοσηρής κατάστασης. Η αντίληψη του άλγους είναι δυνατόν επίσης να αποσυνδεθεί πλήρως από το αρχικό οδυνηρό ερέθισμα, ώστε το αλγεινό σήμα να χάσει εντελώς την προειδοποιητική του σημασία. Έτσι, ο συνεχής ή διαλλείπων πόνος συχνά παραμένει περισσότερο από ότι ο λειτουργικός του σκοπός το απαιτεί: δεν βοηθά δηλαδή τον οργανισμό να προφυλαχθεί από μια βλάβη. Μπορεί κανείς επίσης να αναφέρεται στην μετατροπή σε χρόνιο του άλγους που προκύπτει στα πλαίσια ενός φαύλου κύκλου, όπου αλγεινό ερέθισμα το οποίο δεν θεραπεύεται οδηγεί σε επιπρόσθετες διεργασίες που προκαλούν επιπλέον πόνο. Για τους λόγους αυτούς ο χρόνιος πόνος είναι δυσκολότερο να αντιμετωπισθεί σε σχέση με τον οξύ πόνο. Πάνω από όλα ο χρόνιος πόνος μπορεί να έχει καταστροφική επίδραση στην καθημερινότητα του ατόμου:

– Ο χρόνιος πόνος μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του ασθενούς να λειτουργεί φυσιολογικά και να φέρνει εις πέρας καθημερινές δραστηριότητες.

– Ο χρόνιος πόνος συνδέεται με κατάθλιψη, άγχος και διαταραχές του ύπνου. Όλα αυτά μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ικανότητα του ατόμου να φέρνει εις πέρας καθημερινές δραστηριότητες ακόμη περισσότερο.

– Ο χρόνιος πόνος δύναται να εμποδίζει την κινητικότητα και την ευκαμψία, με αποτέλεσμα:

Απώλεια κοινωνικών επαφών και/ή οικογενειακών σχέσεων.

Δυσχέρεια στην βάδιση

Δυσχέρεια στο κράτημα ή κουβάλημα αντικειμένων

Αδυναμία εκτέλεσης δραστηριοτήτων όπως τρέξιμο,  

ψάρεμα…

Κακή προσωπική υγιεινή

Δυσκοιλιότητα ή ακράτεια

Όλες οι παθήσεις της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων του σώματος αντιμετωπίζονται με επιτυχία με τη θεραπευτική μέθοδο του Ηλεκτροβελονισμού. Εξαιρούνται οι κακοήθεις , μολυσματικές-λοιμώδεις καταστάσεις και εκείνες οι περιπτώσεις που χρειάζονται άμεση χειρουργική επέμβαση. Ο Ηλεκτροβελονισμός συνδυάζεται θαυμάσια με οποιαδήποτε φαρμακευτική ή άλλη θεραπευτική αγωγή. Ο Ηλεκτροβελονισμός δεν είναι ομοιοπαθητική. Υπάρχει συνέργεια μεταξύ Ηλεκτροβελονισμού, φαρμάκων και φυσικοθεραπείας Έχει άριστη εφαρμογή σε: αυχενικό σύνδρομο, κακώσεις whiplash, μυϊκό ραιβόκρανο, lumbago, οσφυαλγία, ισχιαλγία, περιαρθρίτιδα ώμου, μυϊκές κακώσεις, τενοντίτιδες, οστεοαρθρίτιδες, ριζιτικούς πόνους μεσοπλεύριο νευραλγία, μεθερπητική νευραλγία, νευραλγία τριδύμου, ινομυαλγικά σύνδρομα, σε πρόσφατη πάρεση προσωπικού νεύρου. Πολλά περιστατικά νευραλγίας τριδύμου και των τριών κλάδων, καταλήγουν στο Ηλεκτροβελονισμό, όταν επί μακρό χρονικό διάστημα δεν αντιμετωπίζεται η πάθηση με άλλες μεθόδους.

Άλλωστε αυτό συμβαίνει και με άλλες παθολογικές καταστάσεις που παραμένουν για αρκετό χρονικό διάστημα αθεράπευτες όπως χρόνιες ημικρανίες και κεφαλαλγίες. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις που αιτία είναι ένας κακοήθης όγκος ή νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος γι΄αυτό και ο ασθενής πρέπει να έχει περάσει τον απαραίτητο ιατρικό έλεγχο.

Ο Ηλεκτροβελονισμός δίνει λύση στο θεραπευτικό αδιέξοδο που συναντάμε συχνά και  σε χρόνιες εκφυλιστικές παθήσεις οι οποίες ταλαιπωρούν τους ανθρώπους, για μακρύ χρονικό διάστημα και δυσκολεύουν τη ζωή στους ίδιους και τον περίγυρό τους. Μια τέτοια περίπτωση είναι η Εκφυλιστική νόσος της Σπονδυλικής στήλης ,η Ρευματοειδής αρθρίτιδα κ.α. Σκοπός του Ηλεκτροβελονισμού είναι να μειώσει την ένταση του πόνου, να βελτιωθεί η κινητικότητα των αρθρώσεων και να περιοριστούν στο ελάχιστο οι περίοδοι έξαρσης των συμπτωμάτων. Στις παραπάνω νόσους του Ανοσοποιητικού συστήματος ο Ηλεκτροβελονισμός επιφέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα, εφαρμόζεται συμπληρωματικά με την  φαρμακευτική αγωγή και με άλλες μεθόδους ανακούφισης ( φυσικοθεραπεία, μάλαξη, tens, βελονισμό και ωτοβελονισμό.)